Miejska Biblioteka Publiczna

Od sal balowych edwardiańskiej socjety po pola bitewne nad Sommą - barwny portret dwóch rodów na tle dekady wielkich zmian.

Mayfair lato 1911. Rodzina Rotherfieldów wydaje bal na cześć młodziutkiej Victorii. Przyjęcie psuje zniknięcie jej siostry Evangeline. Nieobecność dziewczyny sprawia że na jaw wychodzą napięcia pomiędzy członkami rodziny. Julian najstarszy syn Rotherfieldów odnajduje siostrę w więzieniu w robotniczym Bermondsey. Spadkobierca dynastii krytykuje zachowanie niepokornej dwudziestolatki równie egoistycznej co ich najmłodszy brat Edward który wpadł w szpony hazardu. Aby zwrócić długi Edward musi wziąć udział w zawodach lotniczych i pokonać swojego francuskiego rywala nieobliczalnego uwodziciela.

Nadchodzi czas nieuchronnego schyłku angielskiej arystokracji i starej francuskiej noblesse oba narody wkrótce stawią czoło wojennemu kataklizmowi.

To piękna i mądra książka, która wzrusza, porusza i śmieszy. Powieść wartościowa, pełna głębokich uczuć i myśli. O najtrudniejszych i najważniejszych momentach w naszym życiu mówi z humorem i empatią. Mam nadzieję, że moja doktor Alicja z Lekarzy jest choć trochę taka jak narrator Pacjentki z sali numer 7.MAGDALENA RÓŻCZKA Pacjentka z sali numer 7 jest ostra, czasami drażni, ale to jest jej zaletą. To powieść o tym, co dzieje się z pacjentami, gdy "lądują" w szpitalu. Bo to jest lądowanie na obcej planecie. Na tej planecie czasami jest strasznie, gdy cierpimy, ale bywa i śmiesznie. Tę planetę trzeba oswoić. Pacjentka to właśnie robi.KRYSTYNA KOFTA Najgroźniejszą i najczęściej występującą trudnością między leczącym a leczonym jest to, że lekarze i pacjenci po prostu nie umieją ze sobą rozmawiać. Baptiste Beaulieu pokazuje nam z humorem i empatią, jak to można zrobić. JACEK HOŁÓWKA,filozof i etyk To sztabka drogocennego kruszcu - człowieczeństwa. Powieść o niewyobrażalnej codzienności szpitala - śmieszna, patetyczna, tragiczna."Le Monde""Nie cierpię zaczynać dnia od próby samobójczej."Tak zaczyna się Pacjentka z sali numer 7 - powieść młodego francuskiego lekarza, zainspirowana jego blogiem "Alors voil: dziennik pojednania leczonych i leczących". A kończy się słowami: Z życiem nigdy nie ma problemu. Toczy się. By czynić cuda z najdrobniejszej rzeczy. Toczy się.Szpital. Oddział Ratunkowy. Młody lekarz opowiada swoje 7 dni i 1 noc.Przechadzam się, śpiewam o tym, co widzę: o tyglu, gdzie ludzie cierpią, śmieją się, zmieniają. I o innych, pochylonych nad tym wszystkim, którzy się z tym zmagają lepiej lub gorzej. Jest miłość, złość, śmiech, strach, nadzieja. Pośrodku Ludzie. Z historiami do opowiedzenia: o Życiu. Narrator spotyka pacjentów z najcięższymi chorobami, ale i z wyimaginowanymi przypadłościami. Dla każdego ma opowieść wyjętą z życia innego pacjenta. Opowieść, która ma pocieszyć, nieraz rozśmieszyć, dać nadzieję i siłę do walki o życie. Jego proste, mądre zdania zapadają w serce jak budujące aforyzmy.Niewiele w życiu mam, ale mam opowieści. Spotykam ludzi w łóżkach albo na wózkach inwalidzkich, istnienia, które stawiają pytania mojemu człowieczeństwu. Nie jestem egoistą: tymi pytaniami dzielę się z innymi pacjentami. Tymi pytaniami splatam wątki ludzkich losów...Kilka razy dziennie biegnie na Oddział Opieki Paliatywnej. Tam w sali numer 7 pięćdziesięciokilkuletnia kobieta czeka na syna. Jej dni są policzone. Lekarz za wszelką cenę usiłuje swoimi opowieściami utrzymać ją przy życiu. Między nimi rodzi się niezwykła więź. Będę mówić tak długo, aż samoloty odlecą, aż jej syn wróci. Pacjentka będzie mnie słuchać. Dopóki słucha, żyje. Opowiadajmy, opowiadajmy. Przedłużajmy życie historiami życia innych. Życia tych, którzy leżą, i tych, którzy ich podnoszą.Baptiste Beaulieu prześwietla szpital ze wszystkich stron. Z lekkością i humorem ukazuje despotycznych szefów, pielęgniarki o wielkich sercach, lekarzy popełniających gafy i błędy, niekończące się konsultacje i niewiarygodne spotkania z pacjentami.Nasz zawód to przede wszystkim kolejne, wzbogacające nas spotkania. Spotykamy ludzi. Chore ciała, to prawda. Ale też osobowości. Codziennie wieczorem staram się robić spis ludzi, którzy mnie poruszyli. Jestem jak skąpiec liczący monety, albo jubiler polerujący swoje perły. Kolekcjonuję ludzi w głowie. Próbuję w wielości twarzy uchwycić istotę jedności. Czasami zdarza się, że wszystko zlewa się w jeden bezkształtny wir ust, nosów, czół, ran, chorób, uśmiechów i jasnych spojrzeń. Wszystko się ze sobą miesza i twarze mi umykają. Nic nie szkodzi: wszystko jest jednym. Z opowieści o życiu łączących tragizm i komizm, pełnych szacunku, współczucia i czułości dla człowieka, Baptiste Beaulieu buduje cały teatr ludzkiej komedii i ludziom najbardziej poniżonym przez chorobę oddaje godność i człowieczeństwo.Wobec tej książki nie można przejść obojętnie. Jej głęboko humanitarne przesłanie to ważny głos na temat stosunku leczących do leczonych, samotności, poniżenia i bezradności pacjenta, znieczulicy i niekompetencji lekarzy. Głos, który mówi, że może i musi być inaczej. Być lekarzem to znaczy iść na spotkanie drugiego człowieka.BAPTISTE BEAULIEU Baptiste Beaulieu, 27-letni lekarz szpitalnego Oddziału Ratunkowego, zaczął pisać swój blog w listopadzie 2012 roku. Miał jeden cel: pojednać leczonych i leczących, opowiadając z poczuciem humoru i wrażliwością niewyobrażalną rzeczywistość szpitalną. A opowiada - jak napisał "Le Monde" - w sposób nieporównywalny, tak jak nikt inny o tym nie opowiadał.Sukces był natychmiastowy. W ciągu 3 miesięcy blog odwiedziło pół miliona internautów i przyznało mu nagrodę dla najlepszego blogu. Został uhonorowany Prix Alexandre-Varney, nagrodą przyznawaną na corocznym kongresie francuskich lekarzy internistów... dla najlepszej pracy naukowej. Nagle Baptiste Beaulieu stał się sławny. Zainteresowały się nim wszystkie francuskie media. Udzielał wywiadów, tłumaczył skąd ten pomysł - w prasie, w telewizji.Pisałem dla tych, którzy leżą, i tych, którzy ich podnoszą. Mój blog miał mieć działanie terapeutyczne. Dlatego pewnie tylu wydawców zaproponowało mi napisanie powieści na jego podstawie. Pacjentka z sali numer 7 stała się jedną z najważniejszych pozycji francuskich na Międzynarodowych Targach Książki we Frankfurcie 2013. Będzie wydana przez czołowe wydawnictwa w 11 krajach, a blog odwiedziło już prawie 3 000 000 internautów.

Młody pisarz, Tom Boyd, odnosi niesamowity sukces komercyjny. Jego debiut literacki, powieść "Towarzystwo aniołów", przez wiele miesięcy nie schodzi ze światowych list bestsellerów, a Boyd w krótkim czasie zdobywa sławę i pieniądze. Amerykański wydawca podpisuje z nim opiewającą na dwa miliony dolarów umowę na kolejne dwie książki.
Niestety po opublikowaniu drugiej powieści Tom pogrąża się w depresji, która skutkuje kryzysem twórczym i niemożnością napisania choćby jednej linijki tekstu. Porzucony przez narzeczoną, utalentowaną pianistkę i modelkę Aurorę Valancourt, nadużywa alkoholu, nie odpowiada na telefony, a nawet myśli o samobójstwie. Jego najbliżsi przyjaciele są zdruzgotani, nie potrafią mu pomóc. Pewnej nocy majaczącego we śnie pisarza budzi odgłos tłuczonego szkła. W salonie zamieszkiwanej przez niego willi w Malibu pojawia się piękna, całkowicie naga młoda kobieta, która twierdzi, że nazywa się Billie Donelly i jest bohaterką jego ostatniej powieści. Na skutek błędu drukarskiego w części nakładu pozostały niezadrukowane strony - dziewczyna utrzymuje, że wysunęła się z książki Toma w połowie niedokończonego zdania. Niemożliwe? A jeśli to prawda? Kolejne wydarzenia potwierdzają wersję Billie.
Tom musi szybko wrócić do pisania, w przeciwnym razie dziewczyna umrze... To nie jedyna wielka niespodzianka, która go czeka...

Rok 1655. W sennym miasteczku na południu Francji zostaje odkryty przedziwny, ogromny szkielet, a tajemnica jego pochodzenia wzbudza zaniepokojenie w samym Watykanie. Do Francji z misją zbadania nietypowych kości udaje się papieski legat Umberto Donatelli. Prawdę o przerażającym szkielecie próbuje także poznać młody paryski uczony Zenon de Mongaillac, z pomocą tajemniczej, posądzanej o czary pięknej Agnes, wędrownego szarlatana i szalonej trupy niejakiego Moliera. Wkrótce okaże się, że aby ocalić to, co kocha, młody naukowiec będzie musiał walczyć zarówno z Bogiem, jak i Szatanem, a prawda, którą odkryje, okaże się jeszcze trudniejsza do zaakceptowania niż średniowieczne legendy, pradawne klątwy i przesądy.

Nerwowa, poturbowana przez życie Camille, zakompleksiony arystokrata Philibert, gburowaty kucharz Frank i jego babka Paulette. Tych czworo ludzi, których z pozoru wszystko dzieli, dziwnym zbiegiem okoliczności zamieszkuje razem. Poznając się, nieoczekiwanie odkrywają własne i cudze zalety, i prawdziwe piękno życia...

Charles, paryski architekt, ledwie dobiega pięćdziesiątki, a czuje się stary i wypalony. Nie lubi już pracy, nie rozumie swojej partnerki, Laurence. Na domiar złego otrzymuje wiadomość o śmierci matki kolegi, wyjątkowej kobiety, która w jego dotychczasowym życiu odegrała najważniejszą rolę. To właśnie fascynująca Anouk nauczyła Charlesa kochać świat i ludzi oraz nigdy się nie poddawać. W wirze życia utracili ze sobą kontakt. By dowiedzieć się, jak potoczyły się jej losy, mężczyzna wyrusza w sentymentalną podróż. I to przeszłość sprawi, że Charles pozna Kate, dzięki której dojrzy szczęśliwą przyszłość... Czy jednak znajdzie w sobie siłę, by zacząć jeszcze raz?

Czy można zrozumieć przeznaczenie? Czy można przed nim uciec? W Orange County na południu Los Angeles, wskutek nieuwagi opiekunki, znika bez śladu pięcioletnia Layla. Załamani tragedią rodzice: szanowany psycholog i znakomita skrzypaczka, obwiniają się wzajemnie i rozstają. Mark dosłownie ląduje na ulicy, jego żona zaś rzuca się w wir pracy. Pięć lat później ścieżki obojga znowu się krzyżują. Mark ratuje życie wracającej po koncercie do domu żonie, zaatakowanej przez szaleńca z nożem. Niedługo potem Layla pojawia się dokładnie w tym samym miejscu, w którym zniknęła. Co działo się z dziewczynką przez pięć lat? Niezwykły powrót córki to nie jedyna niespodzianka, jaką los zgotował bohaterom...